نیوفاندلند در سال ۱۹۴۸ با تعرفه‌های سنگین بر کالاهای وارداتی، افزایش شدید هزینه‌های زندگی را تجربه کرد. این سیاست‌ها باعث شد قیمت کالاهای اساسی مانند نان، گوشت و شیر تا ۷۰ درصد بیشتر از سایر مناطق کانادا باشد. اما پس از پیوستن نیوفاندلند به کنفدراسیون کانادا و حذف تعرفه‌ها، هزینه‌های زندگی ۸ درصد کاهش یافت.
امروز، ایران نیز با تعرفه‌های بالا، نوسانات ارزی و محدودیت‌های تجاری مواجه است. این شباهت باعث شده این سؤال مطرح شود که آیا ایران می‌تواند از تجربه نیوفاندلند درس بگیرد؟ آیا کاهش تعرفه‌ها می‌تواند راه‌حلی برای کنترل گرانی باشد یا تولید داخلی را تضعیف خواهد کرد؟
نیوفاندلند و ایران؛ مقایسه تاریخی
نیوفاندلند قبل از پیوستن به کانادا، برای تأمین درآمد دولتی، تعرفه‌های بالایی بر کالاهای وارداتی اعمال می‌کرد. این سیاست، هرچند به نفع خزانه دولت بود، اما در نهایت باعث افزایش قیمت کالاهای ضروری و فشار بر مردم شد. در ایران نیز، بسیاری از کالاها با تعرفه‌های سنگین وارد می‌شوند که در کنار افزایش نرخ ارز و تورم، قیمت‌ها را برای مصرف‌کنندگان بالا برده است.
آیا کاهش تعرفه‌ها هزینه‌های زندگی را کاهش می‌دهد؟
پس از حذف تعرفه‌ها در نیوفاندلند، هزینه‌های زندگی به طور محسوس کاهش یافت، اما در عین حال، برخی صنایع داخلی که توان رقابت نداشتند، دچار مشکل شدند. این همان نگرانی است که درباره ایران نیز مطرح می‌شود؛ اگر تعرفه‌ها کاهش یابد، آیا صنایع داخلی توان رقابت خواهند داشت یا بازار داخلی با سیل کالاهای وارداتی اشباع خواهد شد؟
دیدگاه‌های مختلف درباره سیاست‌های تعرفه‌ای ایران
موافقان کاهش تعرفه‌ها بر این باورند که رقابتی‌تر شدن بازار باعث کاهش قیمت‌ها و بهبود کیفیت کالاها خواهد شد. از سوی دیگر، مخالفان معتقدند که کاهش ناگهانی تعرفه‌ها می‌تواند تولید داخلی را دچار بحران کند و وابستگی اقتصادی به واردات را افزایش دهد.
نتیجه‌گیری
تجربه نیوفاندلند نشان می‌دهد که تعرفه‌های بالا می‌توانند به افزایش هزینه‌های زندگی منجر شوند و کاهش تدریجی آنها می‌تواند به تعادل قیمت‌ها کمک کند. اما اجرای این سیاست نیازمند برنامه‌ریزی دقیق است تا هم از تولید داخلی حمایت شود و هم فشار اقتصادی بر مردم کاهش یابد.
برای مطالعه متن کامل مقاله، به منبع اصلی مراجعه کنید.
- ۵ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر
